Forum zmieniło adres na www.dpsteam.nmj.pl

Patrycja

Ile gwiazd jest na niebie,
Tyle łez wylałam patrząc na Ciebie

Ile decybeli w mym głosie,
Tyle słów ja mam w nosie

Tyle razy mówiłeś, że nie zdradzisz nikomu mych słów.
Zdradziłeś ze siły do Ciebie mi zabrakło

Ile chmur liczy niebo,
Tyle liści ma drzewo&

Ile mięśni w mym ciele,
Tyle Ciebie za wiele

To i tak nic nie zmieni
Bo tego nie przeczytasz

Ale ja się starałam
I reszta mnie nie obchodzi

Patrycja

„Nie chcę”

Nie chce Cię słyszeć…

Znikaj z mojego życia…

Znikaj z mojego świata…

Znikaj z mojego serca…

Znikaj…

I już nigdy nie wracaj…

Patrycja

„Wracaj”

Wróć…
Ja w nadziei czekam…

Wróć…
Ja w ciemnym kącie marznę…

Wróć…
Nie chcę dłużej czekać…

Wróć…
Wylewam łzy…patrząc na zdjęcia…

Wróć…
Inaczej umrę…

Wróć…
Za późno…

Nie wracaj…jestem już na górze…

Patrycja

„Czekałam”

Czekałam…
Aż przyjdziesz…

Czekałam…
Aż brakło mi sił…

Nie spałam…
Bo wciąż czekałam…

Nie jadłam…
Bo wierzyłam, ze wrócisz…
Niepotrzebnie…
Nie wróciłeś….

Już nie będę czekać…
Już nie będę cierpieć…

Zabije się…
Nic nie poczuję…

Odejdę…
Zasypiając na podłodze…

Odlecę…I tam już zostanę.

donpopiel

Wszystkie te wiersze są dość podobne do siebie. Razi nieco nadmierna dokładnośc rymów. Ponadto słownictwo jest (moim zdaniem) mało rozbudowane (brakuje mi języka poetyckiego). Nastepnie budowa. Otóż pomysł dośc dobry, jednak z wykonaniem gorzej. Poezja tego typu wymaga dużego doswiadczenia i zasobności w słowa. Póki co zalecam Ci pisanie normalnych wierszy. Sama poczujesz kiedy posiądziesz umiejętności stworzenia czegoś odrębnego i oryginalnego.

BTW: Swoją drogą to nie oryginalnośc świadczy o poziomie wiersza (choć ma też swój wkład). moim zdaniem poezja o prostej stroficznej budowie także ma swoją magię, którą urzeka. Wystarczy tylko to ją odnaleźć (zarówno w wierszu, jak i w sobie).

To tyle mojego zrzędzenia. Mam nadzieję, ze pomoże.

Patrycja

Don nie umiem ukrywać tego. Nie umiem pisać wierszy. Nie wychodzi mi to. Niestety...

donpopiel

Ej nie trac wiary! Trzeba pracowac nad tym co się lubi robić. Dużo czytaj, poszerzaj słownictwo (chociażby przeglądając słowniki) i pracuj, pracuj i jeszcze raz pracuj. Z czasem będzie Ci to wychodziło coraz lepiej. Nie można się poddawac na starcie. Spróbuj chociaż dojść do mety, a potem przekonasz się, że praca jaką włozyłaś w szlifowanie umiejętności nie poszła na marne.

Trzymaj się mocno!!!

Patrycja

kiedy podobaja mi sie te co pisze. Nie umiem innych. I tak juz powoli z tym kończe. Sad